Wat is Blockchain?

Wat is Blockchain?

Blockchain lijkt misschien gesofisticeerd, en dat kan het zijn, maar het onderliggende begrip is echt uiterst eenvoudig. Een blockchain is een elektronische database. Om blockchain te begrijpen, is het nodig eerst te begrijpen wat een database is.

Een database is een verzameling gegevens die elektronisch is opgeslagen op een computersysteem. Database-informatie, of gegevens, worden vaak georganiseerd in tabelvorm om het zoeken en filteren naar bepaalde informatie te vergemakkelijken. Wat is het verschil tussen het opslaan van informatie in een spreadsheet en een database?

Spreadsheets zijn bedoeld voor de opslag van en toegang tot beperkte hoeveelheden informatie door één persoon of een klein aantal personen. Een database daarentegen is bedoeld om aanzienlijk grotere hoeveelheden informatie te bevatten die door een willekeurig aantal gebruikers tegelijkertijd snel en eenvoudig kunnen worden geraadpleegd, gefilterd en gewijzigd.

Grote databanken doen dit door gegevens op te slaan op servers die bestaan uit krachtige computers. Deze servers zijn vaak ontworpen met honderden of duizenden computers om de verwerkingskracht en opslagcapaciteit te leveren die nodig is voor verschillende gebruikers om tegelijkertijd toegang te hebben tot de database. Hoewel een spreadsheet of database door iedereen kan worden geraadpleegd, is hij meestal eigendom van een bedrijf en wordt hij onderhouden door een aangewezen persoon die de volledige controle heeft over de werking ervan en over de gegevens die erin zijn opgeslagen.

Dus, wat onderscheidt een blockchain van een database?

Blockchain Opbergstructuur

De manier waarop gegevens worden georganiseerd, verschilt aanzienlijk tussen een traditionele database en een blockchain. Een blockchain verzamelt informatie in groeperingen die bekend staan als blokken, die sets van informatie bevatten. Wanneer de opslagcapaciteit van een blok is bereikt, wordt het gekoppeld aan het vorige volle blok, waardoor een gegevensketen ontstaat die bekend staat als de "blockchain". Alle nieuwe informatie die volgt op dat nieuw toegevoegde blok wordt samengevoegd tot een nieuw gevormd blok, dat vervolgens wordt toegevoegd aan de keten zodra deze compleet is.

Een database ordent gegevens in tabellen, maar een blockchain, zoals de naam al zegt, ordent gegevens in brokken (blokken) die met elkaar verbonden zijn. Als gevolg daarvan zijn alle blockchains weliswaar databases, maar niet alle databases zijn blockchains. Wanneer deze methode op een gedecentraliseerde manier wordt toegepast, ontstaat een onomkeerbare datatijdlijn. Wanneer een blok is voltooid, wordt het permanent en maakt het deel uit van deze tijdlijn. Wanneer een blok aan de keten wordt toegevoegd, krijgt het een precieze tijdstempel.

Transactieproces van een Blockchain

Eigenschappen van cryptocurrency

Decentralisatie in het kader van een Blockchain

Het is nuttig om blockchain te bekijken in het perspectief van hoe het is geïmplementeerd door Bitcoin om het te begrijpen. Bitcoin heeft, net als een database, een groep computers nodig om zijn blockchain bij te houden. Deze blockchain is gewoon een vorm van database die elke Bitcoin transactie bijhoudt die ooit is gedaan. In het geval van Bitcoin, en in tegenstelling tot andere databases, zijn deze computers niet allemaal onder hetzelfde dak gehuisvest, en elke computer of groep computers wordt gerund door een aparte persoon of groep mensen.

Veronderstel dat een bedrijf een server heeft met 10.000 machines en een database met alle rekeninginformatie van zijn klanten. Dit bedrijf heeft een magazijn waar al deze computers onder één dak zijn ondergebracht, en het heeft volledige autoriteit over al deze systemen en de informatie die erin is opgeslagen. Op dezelfde manier bestaat Bitcoin uit duizenden computers, maar elke computer of groep computers die zijn blockchain bevat bevindt zich op een afzonderlijke geografische locatie en wordt beheerd door verschillende personen of groepen mensen. Nodes zijn de machines die het Bitcoin netwerk vormen.

De blockchain van Bitcoin wordt in dit paradigma gedecentraliseerd gebruikt. Er bestaan echter private, gecentraliseerde blockchains, waarbij de machines waaruit het netwerk bestaat eigendom zijn van en onderhouden worden door één enkel bedrijf.

Elk knooppunt in een blockchain bevat een compleet overzicht van de gegevens die vanaf het begin op de blockchain zijn vastgelegd. De gegevens voor Bitcoin is de hele geschiedenis van alle Bitcoin transacties. Als de gegevens van een node een fout bevatten, kan deze de duizenden andere nodes als referentiepunt gebruiken om zichzelf te corrigeren. Op deze manier kan geen enkel knooppunt in het netwerk de informatie die erin is opgeslagen, wijzigen. Als gevolg hiervan is de geschiedenis van transacties in elk blok van Bitcoin's blockchain onomkeerbaar.

Indien één enkele gebruiker met het transactierecord van Bitcoin knoeit, zullen de andere knooppunten met elkaar vergelijken en gemakkelijk het knooppunt met de onjuiste informatie identificeren. Deze methode helpt bij het vaststellen van een precieze en zichtbare opeenvolging van voorvallen. Deze informatie is een transactieregister voor Bitcoin, maar een blockchain kan ook een verscheidenheid aan informatie bevatten, zoals juridische contracten, staatsidentificaties, of de goedereninventaris van een bedrijf.

Om de werking van dat systeem of de informatie die erin is opgeslagen te wijzigen, moet een meerderheid van de rekenkracht in het gedecentraliseerde netwerk het eens zijn over de wijzigingen. Dit garandeert dat alle veranderingen die worden doorgevoerd in het belang van de meerderheid zijn.

Wat is een Smart Contract?

Slimme contracten zijn geprogrammeerde contracten die op de blockchain kunnen worden uitgevoerd of afgedwongen zonder dat menselijke tussenkomst nodig is. Wanneer aan bepaalde omstandigheden is voldaan, kunnen ze worden geprogrammeerd om een overeenkomst of transactie te definiëren en uit te voeren. Slimme contracten zijn gedistribueerd en onveranderlijk op de blockchain.

Nadat een slim contract is gevormd, kan het niet meer worden gewijzigd zodra het op de Blockchain is geplaatst. De code van het contract kan niet worden gewijzigd door een derde partij of door de auteur van het contract. Iedereen die de Blockchain bekijkt, inclusief belanghebbenden en belanghebbende derden, valideert het resultaat van het slimme contract.

Autoverzekeringscontracten zijn een voorbeeld van een real-world use case voor Smart Contracts. Wanneer de omstandigheden van een Smart Contract veranderen in een verzekerde gebeurtenis, zoals een auto-ongeluk, wordt de claimprocedure onmiddellijk gestart. De parameters van de gebeurtenis, zoals reissnelheid, locatie en tijdstip, kunnen worden vastgelegd op de blockchain. Als de variabelen van het slimme contract bepaalde vooraf overeengekomen criteria overschrijden, wordt de schadevergoedingsprocedure automatisch geactiveerd, en kan het precieze bedrag van de contante betaling worden gegeven zonder de noodzaak van menselijke interactie.

Als u artikelen produceert, inkoopt of verkoopt, kan de mogelijkheid om elke fase van de toeleveringsketen zichtbaarder te maken uw bedrijf ten goede komen. Slimme contracten maken het mogelijk om producten te traceren vanaf de productie tot in de winkelschappen. IoT-apparaten kunnen locatiegegevens direct publiceren naar een smart contract, waardoor het trackingproces wordt vereenvoudigd. Deze mogelijkheid geeft u een real-time overzicht van de hele supply chain. Als uw geleverde producten bij de douane worden tegengehouden, wordt u daar onmiddellijk van op de hoogte gebracht. Geavanceerde tracking helpt ook om het gevaar van fraude en diefstal te verminderen.

Niet alleen verlaagt het slimme contract de administratieve kosten in verband met de uitvoering van het beleid, maar het geeft ook blijk van openheid en vertrouwen in het proces tegenover alle regelgevende instanties en belanghebbenden.

Wat is consensus en bekende variaties van consensus?

Consensus wordt vaak gebruikt om brede overeenstemming onder leden van een groep of samenleving aan te duiden. Consensus in blockchain verwijst naar een meerderheid van mensen die mining zijn of macht hebben, die verklaren dat zij een blok transacties ondertekenen. Zoals eerder gezegd, vereist decentralisatie de betrokkenheid van meer individuen in besluitvormingsprocessen; overeenstemming wordt bereikt wanneer een conclusie wordt getrokken.

Consensus is vereist in een blockchain oplossing voor blokken om te worden gepubliceerd op de keten; afgewezen transacties worden niet opgenomen in de keten. Deze aanpak is wat blockchain-technologie fraudebestendig maakt, omdat het toevoegen of wijzigen van foutieve gegevens de meerderheid van de netwerkleden zou moeten compromitteren in plaats van slechts één server in een datacentrum (voorbeeld: Equifax, Target, etc.).

Er zijn verschillende soorten consensusmodellen. Deze modellen worden gevoed door het compenseren van gebruikers in bitcoin of door andere methoden om individuen die de consensus vormen eerlijk en gemotiveerd te houden om transacties te blijven bevestigen. Onder de populaire consensusmodellen zijn:

• Bewijs van Werk: Een proof of work is een stuk data dat moeilijk (duur, tijdrovend) te genereren is, maar voor anderen eenvoudig te verifiëren is en dat aan bepaalde criteria voldoet. Tot op heden volgen Bitcoin en de meerderheid van de blockchains het PoW consensus mechanisme. Het staat bekend om zijn grote veiligheid, maar het heeft aanzienlijke schaalbaarheidsproblemen, wat leidt tot slechte snelheden en forse transactiekosten. PoW gebruikt ook een aanzienlijke hoeveelheid energie.
• Bewijs van inzet: In op PoS gebaseerde cryptocurrencies wordt de auteur van het volgende blok bepaald door een mix van willekeurige selectie en rijkdom of leeftijd (d.w.z. de inzet). PoS zou een efficiënter consensus mechanisme kunnen zijn dan PoW, wat leidt tot minder energieverbruik, goedkopere transactiekosten, en misschien grotere schaalbaarheid. De veiligheid van PoS-systemen op lange termijn wordt momenteel onderzocht.
• Proof of Authority: In PoA-gebaseerde netwerken worden transacties en blokken gevalideerd door goedgekeurde accounts, bekend als validators. Validators gebruiken software die hen in staat stelt transacties te groeperen in blokken. De procedure is geautomatiseerd, zodat validators hun computers niet voortdurend hoeven te controleren. Wel moet de computer (het autoriteitsknooppunt) ongecompromitteerd blijven. PoA gebruikt betrouwbare validators om de efficiëntie van de blockchain aanzienlijk op te voeren, wat resulteert in aanzienlijk betere schaalbaarheid en goedkopere transactiekosten met behoud van een veilige keten.

Doorzichtigheid

Vanwege de gedecentraliseerde aard van Bitcoin's blockchain, kunnen alle transacties transparant worden bekeken door ofwel een persoonlijk knooppunt of door blockchain ontdekkingsreizigers die iedereen in staat stellen om transacties live te zien. Elk knooppunt heeft zijn eigen kopie van de keten die wordt bijgewerkt als nieuwe blokken worden bevestigd en toegevoegd. Dit betekent dat als je zou willen, je Bitcoin zou kunnen volgen waar het ook gaat.

Bijvoorbeeld, zijn de beurzen gehackt in het verleden waar degenen die Bitcoin in handen hadden op de beurs alles verloren. De hacker mag dan volledig anoniem zijn, de Bitcoin's die hij ontfutselde, zijn gemakkelijk te traceren. Als de Bitcoins die bij sommige van deze hacks werden gestolen, zouden worden verplaatst of ergens zouden worden uitgegeven, zou dat bekend zijn.

Is een Blockchain veilig?

Op tal van manieren pakt de blockchain-technologie de problemen van veiligheid en vertrouwen aan. Om te beginnen, nieuwe blokken worden altijd bewaard in een lineaire en chronologische volgorde. Dat wil zeggen, ze worden altijd toegevoegd aan het "einde" van de blockchain. Als je kijkt naar de Bitcoin blockchain, zul je zien dat elk blok een locatie op de keten heeft die bekend staat als een "hoogte". De hoogte van het blok heeft 656.197 blokken bereikt in november 2020.

Het is erg moeilijk om terug te gaan en de inhoud van een blok te veranderen als het eenmaal is toegevoegd aan het einde van de blockchain, tenzij de meerderheid ermee instemt om dit te doen. Dit is te danken aan het feit dat elk blok zijn eigen hash heeft, evenals de hash van het blok ervoor en de eerder vermelde tijdstempel. Een wiskundige functie genereert hashcodes door digitale gegevens om te zetten in een reeks getallen en tekens. Als die informatie op een of andere manier wordt gewijzigd, verandert ook de hashcode.

Hier is waarom dat belangrijk is voor de veiligheid. Stel dat een hacker de blockchain wil veranderen om Bitcoin van alle anderen af te pakken. Als hij zijn kopie zou veranderen, zou die niet meer synchroon lopen met die van anderen. Als alle anderen hun kopieën vergelijken, zullen ze zien dat deze ene kopie eruit springt, en de hacker's versie van de keten zal worden afgedaan als ongeldig.

Om succesvol te zijn, moet de hacker tegelijkertijd 51 procent van de kopieën van de blockchain bezitten en veranderen, zodat hun nieuwe kopie de meerderheidskopie wordt en daarmee de overeengekomen keten. Zo'n aanval zou ook een enorme hoeveelheid geld en middelen vergen, omdat ze alle blokken zouden moeten herschrijven vanwege de verschillende tijdstempels en hash-codes.

Gezien de omvang van Bitcoin's netwerk en de snelheid waarmee het zich ontwikkelt, zouden de kosten om een dergelijke prestatie te leveren zeer zeker onmogelijk zijn. Dit zou niet alleen enorm kostbaar zijn, maar hoogstwaarschijnlijk ook zinloos. Zo'n actie zou niet onopgemerkt blijven door de deelnemers aan het netwerk, die zulke substantiële veranderingen aan de blockchain zouden opmerken. Leden van het netwerk zouden dan aftakken naar een nieuwe versie van de keten die niet is beïnvloed.

Hierdoor zou de waarde van de aangevallen versie van Bitcoin ineenstorten, waardoor de aanval uiteindelijk zinloos zou worden, aangezien de slechte actor nu een waardeloos goed controleert. Hetzelfde zou gebeuren als een slechte actor de volgende Bitcoin-splitsing zou aanvallen. Het netwerk is op deze manier ontworpen zodat deelnemen aan het netwerk economisch aanzienlijk meer wordt aangemoedigd dan het aan te vallen.

Blockchain vs. Bitcoin

Het doel van Blockchain is om het mogelijk te maken digitale informatie vast te leggen en te verspreiden, maar niet te veranderen. Stuart Haber en W. Scott Stornetta, twee academici die een systeem wilden ontwikkelen waarmee de tijdstempels van documenten niet konden worden gemanipuleerd, stelden in 1991 de blockchain-technologie voor. Maar het was pas meer dan twee decennia later, met de introductie van Bitcoin in januari 2009, dat blockchain zijn eerste real-world implementatie zag.

Een blockchain is de basis van het Bitcoin protocol. De pseudonieme ontwikkelaar van Bitcoin, Satoshi Nakamoto, beschreef de digitale munt in een onderzoeksartikel als "een nieuw elektronisch geldsysteem dat volledig peer-to-peer is, zonder vertrouwde derde partij."

Het cruciale punt om hier te onthouden is dat hoewel Bitcoin blockchain gebruikt om op transparante wijze een grootboek van betalingen vast te leggen, blockchain theoretisch kan worden gebruikt voor het onwrikbaar opslaan van elke hoeveelheid gegevens. Zoals eerder gezegd, kan dit de vorm aannemen van transacties, verkiezingsstemmen, goedereninventarissen, staatsidentificaties, akten van woningen, en nog veel meer.

Er is al een overvloed aan op blockchain gebaseerde initiatieven die proberen blockchain te gebruiken voor andere doeleinden dan het vastleggen van transacties. Een voorbeeld daarvan is het gebruik van blockchain om te stemmen in democratische verkiezingen. Door de onveranderlijkheid van blockchain zou frauduleus stemmen veel moeilijker worden.

Een stemsysteem kan bijvoorbeeld zo worden ontworpen dat elke burger van een natie een afzonderlijke munt of token ontvangt. Elke kandidaat krijgt dan een uniek portefeuilleadresen kiezers zouden hun token of cryptocurrency sturen naar het adres van de kandidaat voor wie ze willen stemmen. Omdat blockchain transparant en traceerbaar is, is er geen menselijke stemmentelling meer nodig en kunnen slechte actoren zich niet bemoeien met fysieke stemmen.

Blockchain vs. Banks

Banken en gedecentraliseerde blockchains zijn enorm verschillend. Om te zien hoe een bank verschilt van een blockchain, laten we het banksysteem vergelijken met Bitcoin's implementatie van blockchain.

Hoe wordt Blockchain gebruikt?

Blokken op de blockchain van Bitcoin bevatten, zoals we nu weten, gegevens over monetaire transacties. Er is echter aangetoond dat blockchain ook een levensvatbare methode is om gegevens over andere soorten transacties vast te leggen.

Walmart, Pfizer, AIG, Siemens, Unilever, en een hele reeks andere bedrijven hebben blockchain al gebruikt. VeChainheeft bijvoorbeeld een "marktklare, blockchain-enabled oplossing voor voedselveiligheid" gecreëerd. Deze is gebaseerd op ToolChain, een one-stop data Blockchain-as-a-Service (BaaS) platform dat de reis traceert die voedingsmiddelen afleggen om op hun bestemming aan te komen.

Waarom doet u dit? In de levensmiddelenindustrie zijn talloze uitbraken van e Coli, salmonella en listeria voorgekomen, en ook gevaarlijke stoffen die per ongeluk in de maaltijden terecht waren gekomen. Vroeger duurde het weken om uit te zoeken waar deze uitbraken vandaan kwamen of waardoor mensen ziek werden.

Met behulp van blockchain kunnen marketeers de reis van een voedselproduct volgen vanaf de oorsprong, via elke halte onderweg, en uiteindelijk tot de levering. Als een maaltijd bedorven blijkt te zijn, kan het via elke halte worden getraceerd tot aan de bron. Niet alleen dat, maar deze bedrijven kunnen nu ook alles zien waarmee zij in aanraking zijn gekomen, zodat het probleem veel eerder kan worden opgespoord en misschien levens kunnen worden gered. Dit is slechts één voorbeeld van een blockchain in actie; er zijn andere verschillende soorten blockchainimplementatie.

Bank- en Financiewezen

Misschien zal geen enkele sector meer baat hebben bij de integratie van blockchain in zijn bedrijfsprocessen dan het bankwezen. Financiële instellingen zijn slechts vijf dagen per week open tijdens kantooruren. Dat betekent dat als je op vrijdag om 18.00 uur een cheque probeert te storten, je waarschijnlijk tot maandagochtend zult moeten wachten voordat het geld op je rekening staat. Zelfs als u tijdens kantooruren stort, kan het één tot drie dagen duren voordat de transactie geverifieerd is, vanwege de enorme hoeveelheid transacties die banken moeten afhandelen. In tegenstelling, Blockchain slaapt nooit.

Door blockchain in banken te integreren, kunnen gebruikers verwachten dat hun transacties in slechts 10 minuten worden voltooid, wat de tijd is die nodig is om een blok aan de blockchain toe te voegen, ongeacht feestdagen of het tijdstip van de dag of week. Banken kunnen blockchain ook gebruiken om geld sneller en veiliger tussen instellingen te verhandelen. In de aandelenhandel kan de afwikkelings- en clearingprocedure bijvoorbeeld tot drie dagen duren (of meer als er overzees wordt gehandeld), wat betekent dat het geld en de aandelen gedurende die tijd bevroren zijn.

Gezien de omvang van de betrokken middelen kunnen zelfs enkele dagen in transito enorme kosten en risico's voor de instellingen met zich meebrengen. De potentiële besparingen, volgens de Europese bank Santander en haar onderzoekspartners, varieert van $15 miljard tot $20 miljard per jaar. Volgens Capgemini, een Frans adviesbureau, kunnen op blockchain gebaseerde apps klanten jaarlijks tot $16 miljard aan bank- en verzekeringskosten besparen.

Valuta

Blockchain is de basis voor cryptocurrencies zoals Bitcoin. De Federal Reserve controleert de Amerikaanse munt. De gegevens en het geld van een gebruiker zijn theoretisch overgeleverd aan de genade van hun bank of regering onder deze centrale autoriteit structuur. Als de bank van een gebruiker wordt gehackt, komen de persoonlijke gegevens van de klant in gevaar. De waarde van het geld van de klant kan in gevaar komen als zijn bank failliet gaat als hij in een land woont met een onzekere regering. Sommige banken die in 2008 zonder geld kwamen te zitten, zijn deels gered met overheidsgeld.. Dit zijn de zorgen die hebben geleid tot het ontstaan en de ontwikkeling van Bitcoin.

Blockchain laat Bitcoin en andere cryptocurrencies functioneren zonder de noodzaak van een centrale autoriteit door zijn activiteiten te verdelen over een netwerk van computers. Dit vermindert het risico terwijl het ook talrijke verwerkings- en transactiekosten elimineert. Het kan mensen in landen met volatiele valuta's of financiële infrastructuren ook een stabielere valuta bieden met meer gebruiksmogelijkheden en een groter netwerk van personen en organisaties waarmee zij zowel lokaal als wereldwijd zaken kunnen doen.

Het gebruik van bitcoin-portemonnees voor spaarrekeningen of betalingen is vooral belangrijk voor personen die geen staatsidentiteit hebben. Sommige landen bevinden zich midden in een burgeroorlog of hebben een overheid die niet over de nodige infrastructuur beschikt om identificatie aan te bieden. Burgers in dergelijke landen hebben mogelijk geen toegang tot spaar- of beleggingsrekeningen, waardoor ze geen middelen hebben om geld veilig op te slaan.

Burgers van dergelijke landen hebben wellicht geen toegang tot spaar- of beleggingsrekeningen en kunnen dus geen vermogen veilig opslaan.

Gezondheidszorg

Blockchain kan worden gebruikt door professionals in de gezondheidszorg om de medische dossiers van hun patiënten veilig te bewaren. Wanneer een medisch dossier is aangemaakt en ondertekend, kan het worden opgeslagen op de blockchain, waardoor patiënten bewijs en zekerheid krijgen dat het dossier niet kan worden gewijzigd. Deze persoonlijke gezondheidsgegevens zouden kunnen worden gecodeerd en met een privésleutel op de blockchain kunnen worden bewaard, waardoor ze alleen voor bepaalde personen beschikbaar zijn en de privacy behouden blijft.

Registratie van eigendom

Als u ooit uw plaatselijke registratiekantoor hebt bezocht, weet u dat het proces om eigendomsrechten vast te leggen zowel tijdrovend als inefficiënt is. Een tastbare akte moet nu worden voorgelegd aan een regeringsmedewerker op het plaatselijke registratiekantoor, die de akte handmatig invoert in de centrale databank en openbare index van het graafschap. Eigendomsaanspraken moeten in geval van een geschil met de openbare index in overeenstemming worden gebracht.

Deze procedure is niet alleen duur en tijdrovend; zij is ook beladen met menselijke fouten, waarbij elke fout het toezicht op het eigendomsrecht minder efficiënt maakt. Blockchain heeft de mogelijkheid om de noodzaak voor het scannen van documenten en het fysiek bijhouden van bestanden bij een lokaal registratiekantoor weg te nemen. Eigenaars van onroerend goed kunnen erop vertrouwen dat hun akte accuraat en permanent gedocumenteerd is als het wordt bewaard en gevalideerd op de blockchain.

Het kan vrijwel moeilijk zijn om eigendom te verifiëren in door oorlog verscheurde naties of locaties met weinig tot geen overheid of financiële infrastructuur, en zeker geen "Recorder's Office". Transparante en ondubbelzinnige tijdschema's van eigendom zouden kunnen worden gecreëerd als een groep individuen die in een dergelijke regio wonen in staat is om blockchain te benutten.

Slimme Contracten

Een slim contract is een stuk computercode dat kan worden ingebed in de blockchain om te helpen bij het faciliteren, verifiëren, of onderhandelen van een contractovereenkomst. Slimme contracten werken volgens een reeks overeengekomen criteria. Wanneer aan bepaalde vereisten is voldaan, worden de bepalingen van de overeenkomst onmiddellijk uitgevoerd.

Stel dat een aspirant-huurder een appartement wil huren via het gebruik van een smart contract. De verhuurder belooft de huurder de deurcode van het appartement te geven zodra de huurder de borg heeft betaald. Zowel de huurder als de verhuurder zouden hun respectieve helften van de overeenkomst naar het slimme contract sturen, dat de deurcode zou opslaan en onmiddellijk zou omwisselen voor de waarborgsom op de begindatum van de huurovereenkomst. Als de verhuurder de deurcode niet verstrekt op de vervaldatum van de huurovereenkomst, geeft het slimme contract de waarborgsom terug. Dit zou de kosten en procedures vermijden die normaal gepaard gaan met het gebruik van een notaris, derde bemiddelaar, of advocaten.

Toeleveringsketens

Leveranciers kunnen blockchain gebruiken om de herkomst vast te leggen van items die ze hebben verworven, zoals blijkt uit de Vechain Gereedschapsketting voedselveiligheidssysteem. Samen met typische labels zoals "biologisch", "lokaal" en "eerlijke handel" zou dit bedrijven in staat stellen de legitimiteit van hun goederen te verifiëren.

Stemmen

Zoals eerder gezegd, zou blockchain-technologie kunnen worden gebruikt om een hedendaags stemsysteem mogelijk te maken. Stemmen met behulp van blockchain heeft het potentieel om verkiezingsfraude te verminderen en tegelijkertijd de deelname van kiezers te verhogen, zoals blijkt uit de tussentijdse verkiezingen van november 2018 in West Virginia. Door blockchain op deze manier te gebruiken, wordt het bijna onmogelijk om met stemmen te knoeien. Het blockchain-protocol zal ook zorgen voor transparantie in het verkiezingsproces door het aantal mensen dat nodig is om een verkiezing uit te voeren, te verminderen en de autoriteiten bijna onmiddellijke resultaten te geven. Dit zou de noodzaak van hertellingen en elke ernstige mogelijkheid van verkiezingsfraude wegnemen.

Nauwkeurigheid van de ketting

Een netwerk van duizenden computers keurt transacties op het blockchain-netwerk goed. Dit elimineert praktisch alle menselijke deelname in het verificatieproces, wat resulteert in minder menselijke fouten en een nauwkeuriger registratie van gegevens. Zelfs als een machine op het netwerk een rekenfout zou maken, zou dit slechts één kopie van de blockchain beïnvloeden. Die fout zou moeten worden gemaakt door ten minste 51 procent van de computers van het netwerk om zich te verspreiden naar de rest van de blockchain, wat bijna onmogelijk is voor een uitgestrekt en zich ontwikkelend netwerk als dat van Bitcoin.

Kostenbesparingen

Klanten betalen vaak een bank om een transactie te verifiëren, een notaris om een document te ondertekenen, of een priester om een huwelijksceremonie uit te voeren. Het gebruik van blockchain verwijdert de vereiste voor verificatie door derden en de bijbehorende kosten. Bedrijven betalen bijvoorbeeld een minieme vergoeding wanneer ze kredietkaartbetalingen aanvaarden, aangezien banken en betalingsverwerkers dergelijke transacties moeten afhandelen. Bitcoin daarentegen ontbeert een gecentraliseerde autoriteit en biedt lage transactiekosten.

Decentralisatie

Blockchain bewaart geen van zijn gegevens op een gecentraliseerde plaats. In plaats daarvan wordt de blockchain gerepliceerd en gedistribueerd over een netwerk van computers. Elke computer in het netwerk werkt zijn blockchain bij telkens er een nieuw blok aan de blockchain wordt toegevoegd. Blockchain wordt moeilijker om mee te manipuleren door die informatie over een netwerk te verspreiden in plaats van ze in een enkele centrale database te bewaren. Als een hacker een kopie van de blockchain zou bemachtigen, zou slechts een enkele kopie van de informatie, en niet het hele netwerk, worden gecompromitteerd.

Efficiënte transacties

De afwikkeling van transacties die door een centrale autoriteit worden verwerkt, kan verscheidene dagen in beslag nemen. Als u bijvoorbeeld op vrijdagavond een cheque probeert te storten, kan het geld pas maandagochtend op uw rekening verschijnen. In tegenstelling tot financiële instellingen, die functioneren tijdens kantooruren en vijf dagen per week, werkt blockchain 24 uur per dag, zeven dagen per week, en 365 dagen per jaar. Transacties kunnen worden gedaan in slechts 10 minuten en zijn veilig binnen een paar uur. Dit is vooral belangrijk voor grensoverschrijdende transacties, die vaak aanzienlijk langer duren door tijdzoneverschillen en het feit dat alle partijen de verwerking van de betaling moeten goedkeuren.

Privé-transacties

Veel blockchain-netwerken functioneren als openbare databases, wat betekent dat iedereen met een internetverbinding toegang kan krijgen tot de transactiegeschiedenis van het netwerk. Hoewel gebruikers transactiegegevens kunnen zien, kunnen zij geen identificerende informatie zien over de mensen die deze transacties hebben verricht. Het is een populaire misvatting dat blockchain-netwerken, zoals bitcoin, anoniem zijn, terwijl ze gewoon geheim zijn.

Dat wil zeggen, wanneer een gebruiker openbare transacties uitvoert, wordt zijn unieke code, bekend als een openbare sleutel, in plaats van zijn persoonlijke informatie, opgeslagen op de blockchain. Als een persoon Bitcoin koopt op een beurs die identificatie vereist, is zijn identiteit nog steeds verbonden met zijn blockchain-adres; desalniettemin geeft een transactie, zelfs als deze gekoppeld is aan iemands naam, geen persoonlijke informatie vrij.

Beveiligde Transacties

Zodra een transactie is geregistreerd, moet het blockchain-netwerk de legitimiteit ervan valideren. Duizenden computers op de blockchain wedijveren om te certificeren dat de aankoopgegevens juist zijn. De transactie wordt toegevoegd aan het blockchain-blok zodra het is geverifieerd door een machine. Elk blok op de blockchain heeft zijn eigen unieke hash, evenals de unieke hash van het vorige blok. Wanneer de informatie in een blok op enigerlei wijze wordt gewijzigd, verandert de hashcode van dat blok; de hashcode van het blok dat erop volgt echter niet. Deze ongelijkheid maakt het ongelooflijk moeilijk om informatie op de blockchain bij te werken zonder opgemerkt te worden.

Doorzichtigheid

De meerderheid van de blockchains zijn volledig open-source software. Dit houdt in dat iedereen met toegang tot de code deze kan zien. Hierdoor kunnen auditors de veiligheid van cryptocurrencies zoals Bitcoin onderzoeken. Dit impliceert ook dat er geen daadwerkelijke autoriteit is over wie de Bitcoin-code controleert of hoe deze wordt aangepast. Bijgevolg kan iedereen aanpassingen of toevoegingen aan het systeem voorstellen. Bitcoin kan worden geüpgraded als een meerderheid van de netwerkgebruikers vindt dat de nieuwe versie van de code met de upgrade deugdelijk en waardevol is.

Bankieren van de niet-banken

Misschien wel het belangrijkste aspect van blockchain en Bitcoin is het potentieel voor iedereen om het te gebruiken, ongeacht ras, geslacht, of culturele achtergrond. Volgens de Wereldbank hebben ongeveer 2 miljard mensen geen bankrekening of andere manier om hun geld of rijkdom te bewaren.

Bijna veel van deze mensen wonen in ontwikkelingslanden waar de economie nog in de kinderschoenen staat en volledig op contant geld is gebaseerd.

Deze mensen verdienen vaak weinig geld dat in contanten wordt betaald. Zij moeten dan deze werkelijke valuta in hun huizen of verblijfplaatsen verbergen, waardoor zij kwetsbaar zijn voor beroving of ongerechtvaardigd geweld. De sleutels van een Bitcoin portefeuille kunnen op papier worden geschreven, worden opgeslagen op een goedkope mobiele telefoon, of zelfs worden onthouden indien nodig. De alternatieven van de meeste mensen zijn waarschijnlijk gemakkelijker te verbergen dan een kleine hoeveelheid contant geld onder een matras.

Blockchains van de toekomst zijn ook op zoek naar manieren om medische informatie, eigendomsrechten en een aantal andere juridische contracten op te slaan, naast het feit dat ze dienen als rekeneenheid voor het opslaan van vermogen.