Cryptocurrency Exchange-beoordelingen 2024

In grote lijnen zijn er twee categorieën van cryptobeurzen: gecentraliseerde beurzen en gedecentraliseerde uitwisselingen. Elke categorie heeft zijn eigen voor- en nadelen.

Gecentraliseerde Uitwisselingen

Gecentraliseerde crypto beurzen (CEX) worden beheerd door één organisatie. Gecentraliseerde beurzen maken het gemakkelijk om te beginnen met de handel in cryptocurrency door gebruikers in staat te stellen hun fiatvaluta, zoals dollars, direct om te zetten in crypto. De overgrote meerderheid van de handel in crypto's vindt plaats op gecentraliseerde beurzen.

Sommige crypto-enthousiastelingen hebben bezwaar tegen gecentraliseerde exchanges omdat ze ingaan tegen de decentrale ethos van cryptocurrency. Nog erger in de ogen van sommige cryptogebruikers is dat het bedrijf of de organisatie kan eisen dat gebruikers Ken uw klant (KYC) regels. Deze vereisen dat elke gebruiker zijn identiteit bekendmaakt, zoals u dat zou doen wanneer u een bankrekening aanvraagt, om het witwassen van geld en fraude te bestrijden.

Er is nog een ander probleem met gecentraliseerde beurzen: hacking. Bij een CEX houdt de beurs de crypto's vast die verhandeld worden op haar platform - althans op korte termijn, terwijl de handel doorgaat - wat het risico verhoogt dat hackers activa stelen.

Om dit risico aan te pakken, hebben gecentraliseerde cryptobeurzen de beveiliging de afgelopen jaren opgedreven. Naast andere strategieën slaan ze nu de meeste activa van klanten offline op en sluiten ze verzekeringspolissen af om cryptoverliezen te dekken in het geval van hacking.

Als u van het gemak van een gecentraliseerde beurs houdt, kunt u uw risico verminderen door crypto over te brengen naar een aparte, buiten de beurs om, warme of koude portemonnee.

Gedecentraliseerde beurzen

Gedecentraliseerde cryptobeurzen (DEX) verdelen de verantwoordelijkheid voor het faciliteren en verifiëren van crypto-transacties. Iedereen die lid wil worden van een DEX-netwerk kan transacties certificeren, net zoals bij cryptocurrency blockchains werk. Dit kan de verantwoordingsplicht en transparantie vergroten en ervoor zorgen dat een beurs kan blijven draaien, ongeacht de toestand van het bedrijf dat hem heeft opgericht.

Het probleem is dat gedecentraliseerde beurzen veel minder gebruiksvriendelijk zijn, niet alleen vanuit het oogpunt van de interface, maar ook wat betreft het omwisselen van valuta. Decentrale beurzen staan bijvoorbeeld niet altijd toe dat gebruikers dollars storten en inwisselen voor crypto. Dit betekent dat je ofwel al crypto moet bezitten of een gecentraliseerde exchange moet gebruiken om crypto te verkrijgen die je dan op een DEX gebruikt.

Je zult waarschijnlijk ook rechtstreeks handelen tussen gelijken. Dit betekent dat het langer kan duren voordat je iemand vindt die wil kopen wat jij verkoopt en, als liquiditeit laag is, kan het zijn dat je prijsconcessies moet aanvaarden om een crypto met een laag volume snel te kopen of te verkopen.

U betaalt twee soorten kosten wanneer u crypto koopt en verkoopt: handelskosten en opnamekosten.

Handelsvergoedingen

Handelsvergoedingen kunnen worden aangerekend als een vast percentage van de hoeveelheid crypto die u koopt of verkoopt, of een beurs kan een onderscheid maken tussen orders die makers en orders die nemers zijn, en dienovereenkomstig een verschillend percentage aanrekenen.

Op een basisniveau zijn makers orders die liquiditeit toevoegen aan een beurs, wat betekent dat zij geen lopende orders uitvoeren. Takers, daarentegen, verwijderen liquiditeit van een beurs door orders uit te voeren die wachten op een transactie. Afhankelijk van de beurs zijn maker fees meestal iets lager dan taker fees, hoewel dit niet altijd het geval is.

Hoewel u idealiter een beurs kiest met de laagste kosten, kan te veel stilstaan bij de ins en outs van maker en taker fees contraproductief zijn. Dat komt omdat u niet kunt kiezen of uw order wordt verwerkt als een maker of een nemer. In plaats daarvan kunt u beter kijken naar de algemene kosten en eventuele kortingen die beschikbaar zijn voor het verhandelen van een bepaalde hoeveelheid per maand of het bezit van de eigen cryptocurrency van een exchange.

Een belangrijke opmerking: sommige crypto-investeringsapps beweren dat ze geen kosten aanrekenen, maar dat is niet helemaal juist. In plaats van u een directe vergoeding aan te rekenen, rekenen ze een spread aan - dat is het verschil tussen de koers waartegen ze crypto kopen of verkopen. Spreads kunnen, en doen dit ook vaak, veel duurder uitvallen dan wanneer u een percentage aan handelskosten zou betalen.

Intrekkingskosten

Veel beurzen rekenen kosten om munten van hun platform op te nemen. Dit kan een probleem zijn als u uw crypto wilt verplaatsen naar een veilige portemonnee van derden of naar een andere exchange. Opnamekosten variëren meestal per cryptocurrency.

Als u van plan bent uw crypto van een beurs te halen, moet u een platform kiezen dat een bepaald aantal opnames zonder kosten toelaat, zoals Gemini.

Andere Vergoedingen

Als u zich bezighoudt met meer geavanceerde handelsstrategieën, zoals margehandel, zijn er extra kosten verbonden aan het lenen van geld. Beginnersvriendelijke beurzen zoals Coinbase en Gemini bieden snelle koop functies die hogere kosten in rekening brengen. U kunt deze vermijden door te leren hoe u moet kopen en verkopen op het handelsplatform van een beurs.

Als u aankopen doet met een krediet- of debetkaart, kan u een premie worden aangerekend door zowel de beurs als uw kaartuitgever. Daarom is het best om crypto te kopen via bankoverschrijving of telegrafische overschrijving.