Czym są umowy wieczyste (PERPS)?

Kontrakty wieczyste, znane również jako perpetual swap lub po prostu "perps", są rodzajem kontraktu pochodnego, który pozwala inwestorom spekulować na cenie danego składnika aktywów bez konieczności fizycznego posiadania składnika aktywów bazowych. Kontrakty wieczyste są rodzajem instrumentu finansowego, który jest używany do zabezpieczenia ryzyka lub do spekulacji na ruchach cenowych aktywów.

W kontekście kryptowalut kontrakty wieczyste to kontrakty futures, które nie mają daty wygaśnięcia. Oznacza to, że mogą być utrzymywane przez przedsiębiorcę w nieskończoność, o ile mają niezbędny margines na pokrycie wszelkich potencjalnych strat. Kontrakty wieczyste są zwykle rozliczane w kryptowalucie, co oznacza, że można nimi handlować na giełdach kryptowalut.

Jak działają umowy wieczyste?

Aby zrozumieć, jak działają kontrakty bezterminowe, warto najpierw zrozumieć podstawy kontraktów futures. Kontrakt futures jest umową pomiędzy dwoma stronami o kupnie lub sprzedaży określonego składnika aktywów po określonej cenie w określonym dniu w przyszłości. Kontrakty futures są zazwyczaj wykorzystywane przez inwestorów do spekulacji na temat ruchu cen aktywów lub do zabezpieczenia się przed potencjalnymi wahaniami cen.

Kontrakty wieczyste są podobne do tradycyjnych kontraktów futures, ale różnią się w kilku kluczowych aspektach. Po pierwsze, tradycyjne kontrakty futures mają określoną datę wygaśnięcia, w którym to momencie kontrakt musi zostać rozliczony. Oznacza to, że inwestorzy muszą albo przyjąć dostawę aktywów bazowych albo zamknąć swoją pozycję przed datą wygaśnięcia. Kontrakty wieczyste, z drugiej strony, nie mają daty wygaśnięcia, więc inwestorzy mogą utrzymywać swoje pozycje przez czas nieokreślony.

Aby zawrzeć umowę wieczystą, inwestor musi najpierw zdeponować określoną kwotę depozytu zabezpieczającego, który jest zasadniczo depozytem w dobrej wierze, który jest używany do pokrycia wszelkich potencjalnych strat. Kwota wymaganego depozytu zależy od wielkości transakcji i poziomu stosowanej dźwigni.

Po zdeponowaniu przez inwestora depozytu zabezpieczającego, może on zawrzeć umowę wieczystą, kupując (wybierając opcję długą) lub sprzedając (wybierając opcję krótką) aktywa bazowe. Na przykład, jeśli inwestor uważa, że cena Bitcoin pójdzie w górę, mogą zawrzeć umowę wieczystą kupując Bitcoin. Jeśli cena Bitcoin rzeczywiście wzrośnie, inwestor osiągnie zysk. Jeśli cena Bitcoin spadnie, inwestor poniesie stratę.

Kolejną kluczową różnicą między kontraktami wieczystymi a tradycyjnymi kontraktami futures jest sposób ich rozliczenia. Tradycyjne kontrakty futures są rozliczane poprzez dostawę aktywów bazowych, podczas gdy kontrakty wieczyste są zwykle rozliczane w kryptowalucie. Oznacza to, że inwestorzy nie muszą się martwić o logistykę fizycznego odbioru aktywów bazowych.

Kontrakty wieczyste są często wykorzystywane jako sposób na spekulację na cenie danego aktywa, np. Bitcoin lub Ethereum. Mogą one być również wykorzystywane do zabezpieczenia przed wahaniami cen aktywów bazowych. Na przykład, jeśli inwestor utrzymuje dużą pozycję w Bitcoin i jest zaniepokojony możliwością spadku cen, może użyć kontraktu wieczystego, aby zabezpieczyć się przed potencjalnymi stratami.

Kontrakty wieczyste są również popularne wśród inwestorów, ponieważ oferują wysoką dźwignię finansową, co oznacza, że inwestorzy mogą potencjalnie osiągnąć większe zyski (lub straty) przy mniejszej inwestycji początkowej. Jednak wykorzystanie wysokiej dźwigni może również zwiększyć ryzyko strat, więc inwestorzy powinni być ostrożni przy korzystaniu z tego typu kontraktów.

Jedną z potencjalnych wad kontraktów bezterminowych jest ryzyko niewykonania zobowiązania przez kontrahenta. Ponieważ kontrakty te nie są wspierane przez centralną izbę rozliczeniową, istnieje ryzyko, że jedna ze stron uczestniczących w kontrakcie nie wywiąże się ze swoich zobowiązań. Może to prowadzić do strat dla drugiej strony, zwłaszcza jeśli strona nie wywiązująca się z umowy ma dużą pozycję. 

Jaka jest różnica między "Spot" a "Futures"?

W świecie kryptowalut terminy "spot" i "futures" odnoszą się do różnych sposobów kupowania i sprzedawania aktywów cyfrowych. Zrozumienie różnic między tymi dwoma rodzajami transakcji może być pomocne dla traderów, którzy chcą wejść na rynek kryptowalut.

Transakcje spot, znane również jako "transakcje spot", są najczęstszym rodzajem handlu kryptowalutami. W handlu spotowym kupujący i sprzedający zgadzają się na wymianę określonej ilości kryptowalut po aktualnej cenie rynkowej. Transakcja jest zwykle rozliczana w ciągu kilku godzin, a w niektórych przypadkach w ciągu kilku dni.

Jedną z kluczowych cech transakcji spotowych jest to, że obejmują one natychmiastową dostawę aktywów bazowych. Oznacza to, że po zakończeniu transakcji spot, kupujący przejmuje własność kryptowaluty, a sprzedający zrzeka się własności.

Transakcje spot są popularne wśród traderów, ponieważ oferują prosty i nieskomplikowany sposób kupowania i sprzedawania kryptowalut. Są one również stosunkowo mało ryzykowne, ponieważ transakcja jest rozliczana stosunkowo szybko, a cena kryptowaluty jest określana w momencie transakcji.

Kontrakty futures, z drugiej strony, są rodzajem kontraktu pochodnego, który pozwala inwestorom spekulować na przyszłej cenie aktywów. W kontrakcie futures, kupujący i sprzedający zgadzają się na wymianę określonej ilości aktywów bazowych po określonej cenie w określonym dniu w przyszłości.

Kontrakty futures są wykorzystywane przez handlowców do spekulacji na temat ruchu cen aktywów lub do zabezpieczenia się przed potencjalnymi wahaniami cen. Na przykład, inwestor zaniepokojony możliwością spadku ceny Bitcoin może zawrzeć kontrakt futures na sprzedaż Bitcoin po określonej cenie w określonym dniu w przyszłości.

Jedną z kluczowych różnic pomiędzy transakcjami spot a kontraktami futures jest data rozliczenia. W przypadku transakcji spot, transakcja jest zazwyczaj rozliczana w ciągu kilku godzin lub dni, natomiast w przypadku kontraktu futures, transakcja jest rozliczana w określonym dniu w przyszłości. Oznacza to, że inwestorzy, którzy zawierają kontrakt futures, biorą na siebie ryzyko wahań cenowych pomiędzy momentem zawarcia kontraktu a datą rozliczenia.

Kolejną różnicą pomiędzy transakcjami spot a kontraktami futures jest poziom dostępnej dźwigni. Kontrakty futures często oferują wyższą dźwignię niż transakcje spot, co oznacza, że inwestorzy mogą potencjalnie osiągnąć większe zyski (lub straty) przy mniejszej inwestycji początkowej. Jednak wykorzystanie wysokiej dźwigni może również zwiększyć ryzyko strat, więc inwestorzy powinni być ostrożni przy korzystaniu z tego typu kontraktów.

Przykłady zastosowania "umów wieczystych" w świecie kryptowalut

Przykład 1: Spekulacja na cenę Bitcoin

Załóżmy, że inwestor wierzy, że cena Bitcoin wzrośnie w najbliższej przyszłości. Może on zdecydować się na zawarcie umowy bezterminowej poprzez zakup (wejście w pozycję długą) określonej ilości Bitcoin. Jeśli cena Bitcoin rzeczywiście wzrośnie, inwestor osiągnie zysk. Na przykład, jeśli inwestor kupi 1 Bitcoin po cenie $50,000, a cena wzrośnie do $60,000, osiągnie zysk w wysokości $10,000.

Z drugiej strony, jeśli cena Bitcoin spada zamiast rosnąć, inwestor poniesie stratę. Na przykład, jeśli inwestor kupi 1 Bitcoin po cenie $50,000, a cena spadnie do $40,000, poniesie stratę w wysokości $10,000.

Przykład 2: Zabezpieczenie przed wahaniami cen w Ethereum

Załóżmy, że inwestor posiada dużą pozycję w Ethereum i jest zaniepokojony możliwością spadku ceny. Może on zdecydować się na zawarcie umowy bezterminowej poprzez sprzedaż (krótką) pewnej ilości Ethereum. Jeśli cena Ethereum rzeczywiście spadnie, inwestor osiągnie zysk ze swojej krótkiej pozycji, który zrównoważy wszelkie straty z długiej pozycji.

Na przykład, jeśli inwestor posiada 1.000 Ethereum o wartości $500.000 i cena spada do $400.000, poniesie stratę w wysokości $100.000 na swojej długiej pozycji. Jednakże, jeśli sprzedali również 1,000 Ethereum poprzez kontrakt bezterminowy po cenie $500,000, osiągną zysk w wysokości $100,000 na swojej krótkiej pozycji, co zrównoważy ich straty na długiej pozycji.

W ten sposób inwestor wykorzystał kontrakt bezterminowy do zabezpieczenia się przed potencjalnymi spadkami cen Ethereum.

Przykład 3: Wykorzystanie dźwigni do maksymalizacji zysków

Załóżmy, że inwestor wierzy, że cena Bitcoin pójdzie znacząco w górę w najbliższej przyszłości i chce zmaksymalizować swoje zyski. Może zdecydować się na zawarcie kontraktu wieczystego z wysokim poziomem dźwigni, co pozwoli mu kontrolować większą pozycję przy mniejszej inwestycji początkowej.

Na przykład załóżmy, że inwestor ma do zainwestowania $10 000 i chce kupić jak najwięcej Bitcoin. Może zdecydować się na zawarcie kontraktu wieczystego z dźwignią 10x, co pozwoli mu kontrolować pozycję o wartości $100 000 przy inwestycji $10 000. Jeśli cena Bitcoin znacznie wzrośnie, trader będzie mógł osiągnąć duży zysk ze swojej inwestycji.

Należy jednak pamiętać, że stosowanie wysokiej dźwigni może również zwiększyć ryzyko strat. Jeśli cena Bitcoin pójdzie w dół zamiast w górę, przedsiębiorca poniesie stratę, która jest proporcjonalnie większa niż ich początkowa inwestycja. Z tego powodu, traderzy powinni być ostrożni przy korzystaniu z dźwigni i powinni używać jej tylko wtedy, gdy czują się komfortowo z potencjalnym ryzykiem.

Plusy stosowania umów wieczystych w kryptowalucie:

• Możliwość spekulacji na cenie aktywów bez konieczności ich fizycznego posiadania: Kontrakty wieczyste pozwalają traderom spekulować na cenie aktywów bez konieczności faktycznego zakupu aktywów bazowych. Może to być przydatne dla handlowców, którzy chcą zająć pozycję na cenie aktywów bez kosztów i kłopotów związanych z ich posiadaniem.
• Możliwość zabezpieczenia się przed wahaniami cen: Kontrakty wieczyste mogą być wykorzystywane jako sposób zabezpieczenia przed potencjalnymi wahaniami cen aktywów bazowych. Na przykład, inwestor, który posiada dużą pozycję w Bitcoin i jest zaniepokojony możliwością spadku cen, może zawrzeć kontrakt wieczysty na sprzedaż Bitcoin jako sposób ochrony przed potencjalnymi stratami.
• Wysoka dźwignia: Kontrakty wieczyste często oferują wysoką dźwignię, co oznacza, że traderzy mogą potencjalnie osiągnąć większe zyski (lub straty) przy mniejszej inwestycji początkowej. Może to być przydatne dla inwestorów, którzy chcą zmaksymalizować swoje zyski, ale nie mają dużego kapitału do zainwestowania.
• Łatwość użycia: Kontrakty wieczyste mogą być przedmiotem obrotu na giełdach kryptowalutowych, co czyni je łatwo dostępnymi dla handlowców.

Cons of using perpetual contracts in cryptocurrency:

• Ryzyko niewykonania zobowiązania przez kontrahenta: Ponieważ kontrakty wieczyste nie są wspierane przez centralną izbę rozliczeniową, istnieje ryzyko, że jedna ze stron zaangażowanych w kontrakt nie wywiąże się ze swoich zobowiązań. Może to prowadzić do strat dla drugiej strony, zwłaszcza jeśli strona niewykonująca zobowiązania ma dużą pozycję.
• Ryzyko likwidacji: Jeśli pozycja tradera staje się zbyt duża lub rynek porusza się przeciwko niemu, może on być zobowiązany do zdeponowania dodatkowego depozytu zabezpieczającego w celu pokrycia strat. Jeśli nie jest w stanie tego zrobić, jego pozycja może zostać zlikwidowana, co oznacza, że zostanie zamknięta, a on poniesie stratę.
• Złożoność: Kontrakty wieczyste mogą być złożonymi instrumentami finansowymi, a traderzy mogą potrzebować solidnego zrozumienia instrumentów pochodnych i zarządzania ryzykiem, aby skutecznie z nich korzystać.
• Potencjał dużych strat: Korzystanie z wysokiej dźwigni może zwiększyć potencjał dużych strat, zwłaszcza jeśli rynek porusza się przeciwko pozycji tradera. Oznacza to, że traderzy powinni być ostrożni przy korzystaniu z kontraktów wieczystych i powinni korzystać z nich tylko wtedy, gdy czują się komfortowo z potencjalnym ryzykiem.
• Brak regulacji: Kontrakty wieczyste nie są regulowane w taki sam sposób jak tradycyjne instrumenty finansowe, co oznacza, że istnieje mniejszy nadzór i ochrona dla traderów. Może to być zmartwieniem dla traderów, którzy obawiają się o bezpieczeństwo swoich inwestycji.

Możliwości arbitrażowe przy korzystaniu z "umów wieczystych

Możliwości arbitrażowe odnoszą się do sytuacji, w których możliwe jest kupienie aktywa po niskiej cenie na jednym rynku i sprzedanie go po wyższej cenie na innym rynku. W kontekście kontraktów wieczystych w kryptowalucie, możliwości arbitrażu mogą pojawić się, gdy cena danego aktywa różni się między różnymi giełdami lub platformami.

Na przykład, załóżmy, że cena Bitcoin wynosi $10.000 na giełdzie A i $10.500 na giełdzie B. Inwestor, który jest świadomy tej różnicy cen, może zdecydować się na zakup Bitcoin na giełdzie A i sprzedać go na giełdzie B, osiągając w ten sposób zysk $500. Jest to przykład arbitrażu, ponieważ inwestor wykorzystuje różnicę cen pomiędzy dwoma giełdami, aby osiągnąć zysk.

W przypadku kontraktów bezterminowych, możliwości arbitrażu mogą pojawić się również wtedy, gdy cena danego aktywa różni się pomiędzy różnymi kontraktami bezterminowymi na tej samej giełdzie. Na przykład, załóżmy, że cena Bitcoin wynosi $10.000 na kontrakcie wieczystym z dźwignią 10x i $9.500 na kontrakcie wieczystym z dźwignią 20x. Inwestor, który jest świadomy tej różnicy cenowej może zdecydować się na zakup Bitcoin na kontrakcie z dźwignią 10x i sprzedać go na kontrakcie z dźwignią 20x, osiągając w ten sposób zysk $500.

Aby wykorzystać możliwości arbitrażu w kontekście kontraktów wieczystych, inwestorzy muszą zazwyczaj mieć dostęp do wielu giełd lub platform i być w stanie szybko przenosić środki pomiędzy nimi. Mogą również potrzebować solidnego zrozumienia warunków rynkowych i być w stanie zidentyfikować potencjalne rozbieżności cenowe w czasie rzeczywistym.

Należy pamiętać, że możliwości arbitrażu nie zawsze są łatwe do znalezienia i wykorzystania. W niektórych przypadkach różnica w cenie pomiędzy różnymi giełdami lub kontraktami może być niewielka, co utrudnia osiągnięcie zysku. Dodatkowo, proces kupna i sprzedaży aktywów na wielu giełdach może być czasochłonny i kosztowny, ponieważ może wiązać się z opłatami za handel, transfer środków i inne wydatki.